Gel kardeşim artık yeter,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Ömrümüz olmadan heder,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Gönülden dostuz unutma,
Sözümü yabana atma.
Namaza tembellik etme,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Ömür sonbahara erdi,
Kimi ekti,kimi derdi.
Sana bunca niğmet verdi,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Zaman sular gibi akar,
Bizleri peşine takar.
Yoksa cehennemde yakar,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Bunca niğmet şükür ister,
İkramlar teşekkür ister.
Yüce Mevlam zikir ister,
Yürü Mevla'ya gidelim.
'Ya Allah'de,silkin biraz,
Vücuda girmeden emraz.
Mevla'ya götürür namaz,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Bilirsin severim seni,
Tembelliğin üzer beni.
Direksiz bırakma dini,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Ahrazoğlu der; 'Neciyim',
Hak yolunun muhtacıyım.
Dostlarıma duacıyım,
Yürü Mevla'ya gidelim.
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Berat gecesiydi.Camiye giderken, namaza tembellik eden çok sevdiğim bir dostumu yine oyunda oynaşta hallerinde görünce,bu şiiri yazıp kendisine verdim.Çok etkilendi,samimi uyarım için teşekkür etti ve ölünceye kadar ibadetlerine özen gösterdi.Ruhun şadolsun,Baki Çoban.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!