bir yola baktım,
uzun zor patika bir yol;
bir de vişneye çalan kunduralarıma...
ne bu yol bu kunduraya girer,
ne de bu kundura bu yoldan gider dedim…
ayak gitmem dedi,
dinletemedim.
bu arsıza söz geçirmek ne güç,
bu düzenbaz laf anlamaz;
yürü der yürü!
derdi benim,
çilesi benim,
ne gelirse ben çekerim;
‘sen’ benim...
velhasıl-ı kelam;
biri yürü der yürürüm...
biri dur der dururum...
ben kimim; yol kim?
ayak kimin; yürek kimin?
derdiniz ne?
üvey misiniz be kardeşim?
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ana yol belli ve şiirinde bu yoldan hiç sapmamışsın.Kutlarım.tam puan( tam puan denilince ayyy aklıma ösym deki ham puan geliyor. Ne çok hesaplamıştım aman . Neyse geçti o günler)
TÜM YORUMLAR (4)