Bazen kalleşleri, hainleri,
Zalim şeytanlaşmış insanları görünce,
Kendi kendime diyorum ki,
Cehennemin dibine kadar yolları var!
Sonra düşünüyorum.
Zaten cehenneme gidecekler.
Mesele onlara Allah'ı öğretmek.
Güzel ahlâka İslam'a davet etmek!
Zalimleri zulümlerinden vaz geçirip,
Huzurlu nurlu bir dünyayı inşa etmek.
Mücadeleden asla vaz geçme,
Sabret dayan diyorum sonra kendime!
Madem ki Allah sana hakikati öğretti.
Sana Marifetullah'ı bildirdi.
Seni çok özel silahlarla kuşandırdı.
O zaman tüm mahlûkat için çalışmalısın!
Haydi toparlan böyle üzülme.
İman sancağını elinden düşürme.
Kalk ayağa ve yürü iki cihanın batmayan,
O mukaddes nurlu güneşine!
Enes Muhammed
Kayıt Tarihi : 21.12.2025 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
