Yürü GÖNÜL Şiiri - Mustafa Yaralı

Yürü gönül yürü dosta gidelim,
Yol yormaz insanı yolculuk yorar.
Can zarfını Hakka, kurban edelim,
Pul yormaz insanı, pulculuk yorar.

Yâre mektup yazdım gitmiyor pulsuz.
Hiç kervan görmedim yolcusuz,yolsuz.
Padişah olur mu,saraysız kulsuz,
Kul yormaz insanı kulculuk yorar.

Bir tarih düşüpte geçmeden kayda.
Başımda dolanır bir kara sevdâ.
Dünya kadar malım, olsa ne fayda,
Mal yormaz insanı malcılık yorar.

Şeytanın zaptında dinler, imanlar.
Cehennem içinde, cennet umanlar.
Sinek gibi uçup bala konanlar,
Bal yormaz insanı, balcılık yorar.

Çiçeksiz bahçeler,güller de ağlar.
Dağlar da,taşlar da,çöller de ağlar.
Ağlar be gönülcük eller de ağlar,
El yormaz insanı elcilik yolar.

Mucizeler sundu bir çok nebîler.
Kerâmet gösterir belki veliler.
Akıl almaz, işler yapar deliler,
Hâl yormaz insanı,hâlcilik yorar.

Her fânî saltanat bir gün devrilir.
Üzülme Yaralım, seven sevilir.
Meyveli ağaçlar yere serilir,
Dal yormaz insanı,dalcılık yorar.

16.11.2000