YÖRÜ GİT YAŞLILIK
Sönen bir ocağı yakamıyorum
İpliği iğneye takamıyorum
Oturup da dikiş dikemiyorum
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
perişan eyledin baksana beni
Harıl harıl durmadan dikişler diktim
Sırtım da balya ile pamuklar çek tim
Sen geldin de şimdi belimi büktün
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
perişan eyledin baksana beni
İncecik fiziğim şimdi dağılmış
Yüzlerim kırışmış saçım ağarmış
Duymuyor kulağım sanki sağırmış
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
perişan eyledin baksana beni
Yapa yalnız kaldım bir odada
Kimseler kalmamış bakın burada
Şimdi ölüm gelir belki sırada
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
perişan eyledin baksana beni
döndü güneş
Gözlerimin feri eridi gitti
Hevesim tükendi umudum bitti
Hele ettiklerin canıma yetti
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
Perişan eyledin baksana beni
..H.ÖZ,
Kayıt Tarihi : 3.9.2015 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
biara evde talnız kaldım ve duygulandım o duygulu anımda yazdım
Bir şeyi sevmek ya da sevmemek için onu iyi tanımak lazım... Tanıdıkça da mutlaka sevilecek bir küçük nokta bile olsa bulunur...
Kaleminize sağlık sayın Döndü Güneş...
Yüzlerim kırışmış saçım ağarmış
Duymuyor kulağım sanki sağırmış
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
perişan eyledin vallahi beni
aslında okadarda yaşlı değilim şairler biraz abartırmıne
TÜM YORUMLAR (4)