Yürü ayaklarım yürü.
Şu yorgun vücudumla önümde giden gölgemi
Al götür,
Yavaş, yavaş, elimdeki bastnonumla,
Hiç değilse,
Gideceğim yere kadar zor da gelse sürü.
Yürü ayaklarım yürü.
Biliyorum yorgunsun ama, yine’ de yürümen gerek
Şu yorgun vücudumun ağırlığını, çekmen gerek.
Biliyorum,
Dizlerim zayıf yaşlı hasta,
İşte elimde baston, sana güç gerek.
Yürü’ ki varayım gideceğim yere,
Benim hayatı ölünceye kadar sevmem gerek.
Yürü ayaklarım yürü.
Şimdi yorgunum demenin zamanı değil,
Bize bizden başka kimseden fayda yok,
Yürü.
Sanma’ ki vakit, benim için erken.
Sen görmüyorsun amma,
Bilesin’ ki, bir yerlerden,
Yorulup yere düşsün diye, beni gözlüyor azrail.
01 Ocak 2014
Ahmet Yüksel ŞanlıerKayıt Tarihi : 1.1.2014 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!