Sana acıların hüküm sürdüğü bir şehirden yazıyorum. Yaşları gizleyebilmek için yağmuru bekleyen ağlayışlar vardı, bir de yokluğunu aratmamak için mevsimsel üşümeler,
yanlış kalplerde ikamet eden duygular iğne atsan
yere düşmez yalnızlıkları saklıyordu içinde hiçbir sır gizlemiyordu,beni sorarsan parçalanmış bakışların ve dilsiz hikayelerin usanmışlığına sebep olan bu fahişe ruhlu şehre bir fatihayı bile çok görüyorum,en içten dileklerle küfürler savuruyorum bin parça kendisi olurken bir parçası başkası olamayan insan türünün yüzüne tükürerek iz bırakıyorum...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta