Yurt Olur Musun Bana? Şiiri - Engin Avaşîn

Saçların
çoğalan bir yürüyüş gibi
dökülür omuz dağlarından
Saçların Munzur mavisi
uzar gider bozkırlarından
içimde aşka susayan bir ülkenin
Daha tutunduğum ilk an
Uçlarında bir asi rüzgar
düştüm uçurumundan
karasına gözlerinin
Gözlerin
bir yaşamdı orada
Gök’yüzümüzde
dört parça kara
Hüzne ve isyana
Bir de aşka
sınırsızca uzanan
Bana geldin
beklenen bir güneş gibi
Kavgası verilen günler içinden
Muş ovası tenhalığıma
Dicle oldun, çoğaldım
Sana geldim
Adı uzak, halkımın vatan hasretinden
dili lal umutlardan

Kutsandım Zerdüşti ateşlerde
Yoluna doğdum
büyüdüm iklimine
Sana geldim
Sana
Yersiz yurtsuz toprak sürgünü
Sırtımda birkaç yitik mevsim
Yorgunum da
Coğrafyası esmer
Gözleri kara
Yurt olur musun bana..?