Yurt Akşamları Şiiri - Beyhan Oral Bayram

Sarılıp hüzünlendiğimiz nice saatler
Destek olup bazen birbirimize
Ayakta durmak için çabaladığımız olurdu.
Bir teselli arardık içten sözcüklerde,
Bir umut ışığı bir direniş.

Yurt akşamlarında
Gülüşlerin kılcal damarlarında saklı olan hüzünlerimiz vardı.
Kalplerde dolunayın gökyüzündeki parıltısı.
Kızıllığın içindeki apak yürekler,
Geçmeyen günlere haykırırdı geceler boyu
Nihayet yıkılırdı yorgun gövdemiz ranza köşelerine,
Düşünceler infilak ederdi
Nasıl istersen öyle olsun derdik insafsız zamana
Geçse de
Geçmiyormuş gibi yapan saatlerdi bizi yaralayan.
Demirci’nin gün batımıydı içimizi karalayan
Her şeye rağmen ayakta durmaya cesaretimiz vardı.
Çünkü
Göğsümüzü gere gere yürüdüğümüz bu yolda
Birlikte olduğumuz dostlar vardı.
Biz vardık...