Ortalık yangın yeriydi,
Bir kitabın en kısa cümlesinde bulmuştum seni.
Yüzün uçsuz bucaksız ovalardı,
Gözlerin gök yüzü.
Tebessümün gök yüzünden salınan şelale.
Hoyrat ormanlardı saçların,
Rüzgarda ıslık çalıp savrulan...
Göğsünde kurulurdu tüm şehirler.
Aidiyet duyduğum ilk yurttun,
Tek yurttaşın bendim.
Ortalık yangın yeriydi,
Ve istila edilmişti bütün sınırlar...
Mustafa Bilgiç
Mustafa Bilgiç 2
Kayıt Tarihi : 2.3.2021 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!