Yürrğimin Kıblesi Ol Şiiri - Mehmet Çoba ...

Seni sevmek, her yağan yağmur sonrası, göğsünden
Kokusunu soluksoluğa içime çektiğim
Toprak kokusu
Seni sevmek
Gökkten salkımsaçak
Sarkan
Ruhuma sevgi karmaşağı
Akıtan
Rengârenk gökkuşağı
Seni sevmek
Gecemin en karanlık yerinde
Bir sevda fırtınasının
En kanatlısınsandan
Olan
Umut gibi
Seni sevmek
Yüreğimdeki yeri hiç değişmeyen sevdan gibi

Seni sevmek, devasa dalgaları yara, yara süzülen
Ejder gövdeli, beyaz güverteli
Gemilerin
Dümenini çeviren
Kaptanlara yol gösteren
Işıkları yanıp sönen
Deniz fenerlerin, gece karanlığına yansıttığı huzur gibi

Seni sevmek, avuçtan süzülüp düşen, tohumunun
Düştüğü toprakta filiz, filiz yeşerip
Can bulan
Güle
Sevdalanan
Aşkı
Pervasız
Akkor hançer dönüşen
Yüreği derinden kanayan
Bülbül gibi
Seni sevmek
Yaşıtlarına göre
Zayif
Çelimsiz
Yarınlara ışık yakan
Simsiyah gözleri
Çipil çipil
Elinde kuru ekmek
Ayakları çıplak
Üstü başı çamur içinde
Aydınlık yarınlara koşanırcasına
Tahtırevalliya koşan
Gökyüzünü özgürlük sayan
Çocuk gibi
Seni sevmek
Fukaralıktatan
Soğanın cucucuğunu
Bal, haviyar niyetine sofrasına koyan, fakir, fukaralar gibi

Seni sevmek, ateşe olan aşkı yere göğe sığmayan
Dans edercesine, kanatlarını çırpan
Yandıkça yanası gelen
Ateşte
Yana, yana yanan
Kanatları ipeksi
Ateşe
Yürekten sevdalı kelebek gibi
Seni sevmek
Ağaçsız, gölgesiz, çırılçıplak
Toprakta
Yaşam vadisine
Açılan
Bir yeşil vahada
Kendi yatağına tutunan
Sabırla
Denizlere doğru coşan
Çağıldayarak akan
Irmak gibi
Seni sevmek
Ilgıt, ılgıt esen rüzgârda
Seni düşlemek
Duyguların, arzuların en güzeli
Sevgisi yüreğimde yankılanan
Ey güzel, ne olur gel
Mabedimin minberi, yüreğimin kıblesi, makberimin taşı ol

Mehmet Çobanoğlu
27.10.2021
İstanbul