Yüreyimin katili sensin Şiiri - Azrail K ...

YÜREĞİMİN KATİLİ SENSİN

Yüreğimin katili sensin,
Sana her baktığımda bir yangın başlar içimde.
Sanki gözlerinle değil, bir bıçakla sevdin beni.
Her kelimen kurşun, her sessizliğin idam fermanı.
Yüreğimin katili sensin, duy artık bu çığlığı!

Geceyi bölerek ağlıyorum, adını sayıklayarak,
Uyku değil gelen, hasretin kamburu sırtıma.
İçimde kırık dökük anıların yankısı var,
Bir tek sen varsın geçmişte, ama şimdi…
Şimdi yüreğimin katili sensin!

Sana şiirler yazdım, içinde kendimi kaybederek.
Bir gülüşünle bahar olurdum, şimdi buz kestim.
Ne yaptımsa yetmedi, sevgim de kan ağladı sonunda.
Göz göre göre yıktın beni,
Yüreğimin katili sensin, en güzel maskeli cellat!

Geldin ve kaldın en kırık yerimde,
Sonra yokmuşum gibi çekip gittin.
Ben “kal” dedikçe sen “sus” dedin,
Ve ben sustum…
Ama kalbim bağırdı,
Yüreğimin katili sensin!

Beni benle baş başa bırakıp gittin,
Oysa birlikte yazacaktık biz bu hayatı,
Ama sen silgi oldun, ben hep kalem.
Sildin, unuttun, yok ettin beni.
Yüreğimin katili sensin — hem de isteyerek, bile bile!

Ne kaldı ki senden sonra içimde?
Bir avuç kül, bir avuç gözyaşı…
Adını her anışımda kanıyor içim,
Kalbim seni hâlâ seviyor belki ama
Yüreğimin katili sensin!

Bir gün döner misin, bilmem…
Ama gelirsen, bulacağın tek şey bir mezar taşı,
Üzerinde adın, altında ben…
Çünkü sen,
Yüreğimin katili sensin — hem de tek kurşunla!

Söz : Azrail