Yürekyüreğe Olalım Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Kar dağlarından kardelenler sararken benliğime, özlemime
Cilo'ya bahar, Munzur'a yaz getiren
Avuç, avuç içesim gelen
Yarım kalan
Pürneşe
Sevda kokan gülüşünden
Görmediğim
Güneş'i hayal ettiğim
Dünyayı
Rezil rüsva edenlere
Işıkları söndürenlere
Karşın
Birer, birer
Yıldızlar kaptım
Yıldızlara
Çiçek, çiçek
Binlerce kez, ismini yazdığım Kürt kızı
Yaşamaya güzellik kattan, ne varsa hepsi var sende

Dünyayı çepeçevre kuşatan, yükselen barış ezgilerinden
Mazlumların özgürlük nidaları var
Sende
Düşlerime mavi denizleri
Berrak nehirleri
Taşıyanım
Gece deminde
Beni alıkoyan
Şakağına
Zülfün dökülmüş
Duygularım hapseden
Üzerine
Kaşların kemanı yayılmış
İçine dünyayı sığdırdığın
Salkım saçak
Siverek bakışlı o gözlerinden
Karanlığa, namusuzlara boyun eğmeyenlere
Hiç göçüp gitmeyecek, doğacak sımsıcak bir güneş var

Gecelerin karanlığından, sabahalara düşen her bakışını
Nasıl sevdim, nasıl sevdim bir bilsen
Şu dağları
Şu köyleri
Şu yoksulları
Mazlumların zaferini
Umutları
Çok sevdim
Ne kana susamışları
Alkışladım
Ne soysuzların tezgâhına
Uğradım
Ne dödeneklerin yanından
Uğradım
Ormanları
Kuşları
Börtü-böcekikeri
Her ırk her renkten
İnsanları
Hep sevdim
Hep sevdim
Tut ellerimden
Yalnız kalmak istemiyorum
Ele, güne karşı
Biz biz olmaya çalışalım, yürekyüeğe Gülle-bülbül gibi, Edirne'den Kars'a melmeket melmeket

Mehmet Çobanoğlu
03.04.2022
İstanbul