Yürekten Sevdim Şiiri - Ramazan Turgut

Senden uzaklaştıkça sevdim yağmurda ıslanmayı,
Akan gözyaşlarımı kışın soba sıcaklığını,
Giderken attığın her adımı
Düşündükçe dua okumayı
Ve ilkbaharın ilk lalelerini sevdim.
Kır çiçeklerin her bahar dirilen yaprakları,
Yazın sıcaklığını kışın soğukluğunu sevdim.
Sensizliğin divane sürgününde...

Üniversite sıralarında ismini yüreğime yazmayı sevdim,
Bir de ilan-ı aşk ettiğimde, duyduğum ilk heyecanı
Her ne kadar acıda olsa.
Sevdim geceleri deniz kenarında bir yakamoz ışıltısını
Yırtık resimleri,
Aşkım için alnıma dayanan namluyu...

Yanağına bir buse koymayı,
Ve hızla uzaklaşmayı sevdim.
Uzaktan mektup yazmanı
Yürekten söylenen türküleri
Birde ‘oy felek’ diye başlayan türküleri sevdim.

Sen ağladığında ben hiç gülmedim
Seni mum ışığında düşlemeyi
Ütopyalar üretmeyi
Ve her ne kadar uzak bir umut olsa da
Bana gelmeni sevdim.

Gülen insanları, ekmek peşindeki boyacıyı
Ve sırtındaki boya sandığının ağırlığını
Ve işçinin alın terini sevdim
Garipler sofrasında yediğim ekmek-soğan tadında.

Acıyı, sakalımdaki isyanı
Ve silahımı sevdim
Seni sevecek kadar...
Ölüm gibi sevdim.

Dilek ağacında bıraktığın oyalı yazmanı sevdim
Karanlığı gözlerin gibi
Sabahı tenin gibi sevdim
Damardan akan kanı sevdim
Beni yürekten vurunca özlemin
Yürekten sevdim seni.