Sonbahar'ın bayrağı Kış'a verdiği bir gün,
Yine düşüncemi yoran sorularla uyanıyorum sabaha,
Üzerimde on dokuz yıllık yorgunluk,
Ve yüreğimde herşeye rahmen beni ayakta tutan Sen...
Sensiz,özleminle başlayan bir gün işte
Birazdan demli çayımın yanına sigaramı yakar kahvaltı niyetine
Sonra da seninle gelecek sabahları düşlerim
Düşledikçe de sevinirim bir çocuk gibi içten içe...
Kendimi atarım dışarı sonra,
Yağmur yağmış akşam,
Betona inat ıslanmış toprak kokusu,
Ve yine sen gelirsin düşüncemi yorarsın
Hoşgeldin,sefalar getirdin...
Uzaklar bir günü bir yıl gibi uzatır
Akşama demirler saatler,
Güneş teslim olunca karanlığa
İçimde sabaha uyanamamak korkusundan çok seni bir daha görememe korkusu
Ne çare yastığa koyar başımı,
Hayali yıldızlarla seni konuşurum...
İşte ey yürekten sevdiğim;
Sabah seninle doğar,akşam da seninle batar güneşim;
Seninle değişir mevsimlerim ve seninle açar çiçeklerim;
Yurdum sen,memleketim sen
Sensin işte herşeyim...
Kayıt Tarihi : 23.12.2010 00:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!