Karagöl Köyü
Köyümün yolları uzaktır, uzak;
Kaderin ağı bana bir tuzak.
Haftada, ayda bir selam yollasak,
Beni hasretinle yakma, Karagöl!
Yolların var, çamurlardan geçilmez;
Zaman zaman soğuk suyun içilmez.
Havuzunda büyük balık seçilmez.
Beni hasretinle yakma, Karagöl!
Köyümün insanı yiğittir, merttir;
Haneleri açık, misafirperverdir.
Türkmen'i, Boşnak'ı, Şak'kı Göçmeni,
Senin bağrında gardaş oldu, Karagöl.
Seni seven kişi neylesin malı?
Ününü salmışsın sen zarı zarı.
Şairin vardır, hem de ozanı;
Ressam olsam çizsem seni, Karagöl!
Çok insanlar yetiştirdin bağrında;
Türlü çiçek açar, ovan bağında.
Nice şifa vardır kaymak balında;
Nasip olsun vuslat sana, Karagöl!
Gönül efkârlandı, söyler gezersin;
Bazen okur, bazen boşa çizersin.
Kısmet ise bir gün sana dönerim,
Aç kollarını, sar bana, Karagöl!
Sana derim Tural, çok fazla yazma.
"Ben bilirim" deyip şaşırıp kalma.
Ölüm var, kimsenin kalbini yıkma.
Yürekten selam olsun sana, Karagöl!
Duyguların Şairi Ömer TURAL
Ömer Tural
Kayıt Tarihi : 11.10.2025 11:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!