Harap bir gönülle gülümsemek, dikenleri devşirmektir en gerçekliğe.
Kalbe hastır yürekten gülümsemek...
Yaralamaz hiç gülün dikeni kendini.
Ancak ya yardır kalbe diken,
yada yaradır kalbe dikilen.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta