Birazdan akşamın alaca karanlığı basacak
Sende neler olacak bilmiyorum
Bende hüzün, bende özlem, bende keder olacak
Ayrılığın acısı oturacak yüreğime, kocaman bir taş gibi
Sabahı bekleyecek o yürek çatlamadan
Yılların birikimi varda içinde, biraz yaslı, biraz kırgın
Kim bilebilir o yürekte hangi fırtınalar esecek
Kim bilebilir o yürekte ne kıyametler kopacak
Simsiyah bulutlar kapladı gökyüzünü, belki yağmur yağacak,
Belki şimşekler çakacak, belki fırtınalar kopacak
Belki de o yürek susacak, hiç atmayacak
Sonunda yenik düşecek, azgın bir suyun girdabına
Şimdi gece, zifiri bir karanlık çökmüş etrafa
Hasret kokusu var, adım adım yürüdükçe kaldırımlarda
Hangi yöne baksam, sanki yalnızlığımdan bir parça
Sokaklar, parklar, o üzerine oturduğumuz banklar
Hepsi senden kalan eskimiş birer hatıra...
®©
Kayıt Tarihi : 5.10.2004 22:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!