tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Öylesine bir patlama koyuverdi kendini
Yıktı gecenin önündeki engelini, bendini
İnsan gülerken ne kadar yüreğiyle inansa
İnsanlık insan kalır ağlarken de insansa
GÜLMEK VE AĞLAMAK...
İKİ SEVGİLİ ASLINDA ...
NE O NE DİĞERİ YOKLUKLARINDA MUTLU ...
MESAJI İÇİNDE DEĞERLİ BİR ÇALIŞMAYDI...
SEVGİLER...
Selam üstadım.Evvela şiirinizi tebrik ediyorum.Özelinize yazdığım mesajı okumadınız buraya yazmak durumunda kaldım.
Bir posta adresi verirseniz geçen yıl Antalya güllük toplantısındaki resimlerinizi yollayacağım.selam ve saygılar.
Evet önce yürek...İnsanı yaşatan değil insan yapan ...Ağlarkende , gülerken de ...
Çok güzeldi sayın Şeref Öztürk , kutluyorum ....
İnsan gülerken ne kadar yüreğiyle inansa
İnsanlık insan kalır ağlarken de insansa
ne kadarr anlamlı sözler bunlar kutlamamak mümkün degil kaleminiz daim olsun usta saygılarımla
Susturamadı dalgalar hıçkırıklarını
Çokça birikmiş içinde sakladıklarını
İsteriz ya bazen çıkıp bir dağ başına
Lanetler yağdırmak hayatın akışına
birlikte haykıralım hayata kutlarım saygılarımla selamlar
İnsan gülerken ne kadar yüreğiyle inansa
İnsanlık insan kalır ağlarken de insansa
insanlık varsa özde insanlık kalmaz hiç bir zaman sözde....
tebrikler
beğeniyle okudum...tebrik ve sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta