Zennehar Yılmaz - Yüreksiz Özlem Şiiri - ...

Kalemim dondu akmaz Hırçınlığı anlatılmaz Rüyada görsen bile Gerçeğe sayılamaz Kapkara olur dağı Ormanı dolu avı Kıymayın ceylanıma Rize den ayırmayın Kopmuş filiz tami dan Yüreğim yarıldı sevdalıktan Kör olsa da gözlerim Geçmez gönül yangınından Kuru çamın dalını Çıra yapar tutuşur Sözlerin yüreğime Hançer gibi sokulur Açmasın likapalar Yemişi gözlü yarın Tatmayınca dillerim Ne bilsin acı tatlı Kıymayın can özüme Mil çeksinler gözüme Beni yarsız bırakanlar Kalsın dünya yüzüne Cenneti olmasın Sevdasız yüreklerin Gecemi gündüzüme Kattım yar özümü beklerim Dağdağa olmaz meşe Yansa ömür gidişe Bu yüreğe girenin Düşüşü olmaz gidişe Açmasın begonyalar Dalıma toprağıma Sarmalar beden canı Ölür vermez salına Kuru soğan olmaz cücüksüz Yürekler sevgisiz olmaz Gönüle düşen yangın Denizler dökülse son bulmaz Koptum düştüm yoluna Kavuştum kavuşayım Böyle derin sevdayı Yar nerelerde bulayım Kim anlar beni derim Sevmeyeni sevene derim Aç kalmış yürekleri Sevgiyle aşkla beslerim Dumanı tüter katarım Suya dilek para atarım Umudu elden değil Yaradan dan anlarım Dolmasın boş kalsın yerin Sevmeseler sevmeyin Yüreğime gam yükü yükleyenin Gözyaşını hiç silmeyin Kimsesiz çocuk gibi Lokmam yok ki doyacak Elinden oyuncağı Alsan o an ağlayacak Kum eser savrulur mu? Gönül gülle avunur mu? İçimi açsan bir görsen Yangınlar son bulur mu? Kıy canıma şanıyla Sevdalık dilde şarkıyla Sözlere gerek kalmaz Yeter sesi çalgıyla Yarına düşmez kokum Solup ta eser rüzgara Öyle yaralar açtın Hiç çekilir mi zımpara Soluk dalım yaprağım Susuz kaldı toprağım Deminde almaz çayım Sevda çeker ırağı Kuytular kararacak Bu iş böyle olacak Kapansa tüm kapılar Gönül yar arayacak Kıpramasın komar yaprağı Estirmesin yılları Salımı saldım suya Görmez gözüm ırağı Kim derki yürek sevdasız yaşar Gönlüme giren dolar taşar Gözümde yansıman yok ama İçimde doldun da taştın