Yürekli Kadın Şiiri - Nurşen Yüksekova

Seviyordu ama diyemedi
Sevilende seviyorduda gizledi
Akrabalar diye ikiside çekindi
Aşkları bir sır gibi kaldı kimse bilmedi

Kadın seviyordu ki yanıyordu yüreği
Durmuyordu ağlıyordu gözleri
Silip atamıyordu ki çaresizdi yüreği
Çok seviyordu yürekli kadın

İnsanın hayatı masal gibi
Bazen roman gibi
Kadın ki yürekli
'Belki unuturum' diyerekten gidip bir başkasıyla evlendi

Ve mutluydu evlenirken
Gülümserken gözleri parlıyordu
Sevmeyi yeniden umut ederken
Kader ona kötü vuracağını bilmiyordu

Kadın ki sabırlıydı, sabır taşıydı
Onca gördüğü kötülüğe rağmen yinede iyilik yaptı
Ama ne eşine ne de kaynanasına yarandı
Dünyaya iki tatlı çocuk getirdi ve boşandı

Dertleri ard arda çekerken
Mazi onu rahat bırakmıyordu
Tek tek sevdiklerini kaybederken
Sevdikleri onu sırtından vuruyordu

Zaman geçti
Ne çileler ne dertler çekti
Yinede tırsmadı
Kadın ki kadın yıkılmadı
Hala dimdik ayakta yürekli kadın...