Yürekli Babam Şiiri - İlyas Söylemez

Gölgesi yeterdi korudu bizi.
Koca bir çınardın yürekli babam.
Kışı bitirir getirirdi yazı.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Oturmuş divanda tesbih çekerdi.
Önünde efkar la çayın içerdi.
Söylemezdi belki büyüktü derdi.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Her sözünde vardı ayrı ciddiyet.
Beş parmağının beş inde meziyet.
Yorulup yaşlandı çekti eziyet.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Yüzünde çizgiler yaşlı gözleri.
Baktığım her yerde kalmış izleri.
Ömrün yarısında büktü dizleri.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Elinde bastonu beli bükülmüş.
Güzel benzi solmuş saçı dökülmüş.
Zamanla sakalı yürek sökülmüş.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Kaçak tütünü içtiği zaman.
Kaplardı odayı gri bir duman.
Eyvallahı yoktu kızdığı zaman.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Özlemin içimi yakar kör olur.
Yokluğun içinde hasretim olur.
Gündüzüm gecemle düşmanım olur.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Dediler dağına karlarmı yağdı.
İçimi kederli bir hüzün aldı.
Uçurtmam tellerde asılı kaldı.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Anlatmakla bitmez sensin değerim.
Hasretim sanadır gamım kederim.
Hep seni yazarken titrer fenerim.
Koca bir çınardın yürekli babam.

Kelimem tükenir sözü bulamam.
Ne yapsam ne etsem bir sen olamam.
Şahin gözlerine artık bakamam .
Koca bir çınardın yürekli babam.

Doyamadım sana dinmez göz yaşım.
Yediğim her lokma zehirdir aşım.
Sen yoksun beladan kurtulmaz başım.
Koca bir çınardın yürekli babam.

YAZAN= İLYAS SÖYLEMEZ.