Yüreklerin Yemini Şiiri - Alev Yavuz

Hep yasemen kokusunda anarım seni
tazecik düşersin düşlerime
ben, ben ürperirim düşüncelerimi sarışından.

Tan yeri şahit sana özlemime
ve kuşlar
kanatlarına binbir özlemimi iliştirdiğim
sana hasret dolu sevgimi yolladığım kuşlar.

Kırılan umutlarımı senin varlığınla canlandırdım.
yapraklara adını fısıldadım, üşüyorken sonbahar.
gözler yalan söylemez, şahit işte aynalar.

sevdana tutuklu kalan sol yanım fısıldar geceye;
yasemen kokulu yarim, nerdesin?
Sensiz geçen dakikalar, saatler ağlar benimle

Gurbete isyan eder şu sıladaki mahzun halim
ellerim çaresizlikle döver gecenin kopkoyu rengini
gözlerim bir yudum senli düş arar, tanyeri ağarıncaya kadar.

Ah! aşıkların derin yangını ayrılık
mahşer ateşi gibi yakıcısın.
Söyle, ahir zamana kadar aşkı saracakmısın?

Ne farkeder alevlerinin kızılı delirse
Aşk bir tılsım,
aşk dönülmez bir yemin.
Mahşer ateşi de olsan, sevdaya yine düşer yürekler.

02/09/2010