Yüreklerin Göç Mevsimi Şiiri - Şebnem Ezik

Şahitken bulutlar
Yağmura
Her birimiz yağmur damlasıyla
Düşeriz
Adını bilmediğimiz diyarlara
O diyarlar ki
Ne sevdaları basmıştır bağrına
Bir damlamız düşerken
Toprağa
Toprak dönüşür cıvıl cıvıl
Bahara
Yağmur yüklü bulutuz
Gürledikçe yağarız
Çoşkuyla
Çağlayanlara akarız
Adımız aşkdır o vakitler
Yarenlik ederiz
Delice esen rüzgarlara
Ya sonra
Kelebeğin ömrü kadar
Kısa
Yaz yağmuruna tutulduğumuzda
Yüreklerin göç mevsimi
Başlar
Eylül ayında
Savrulurken, sararan yapraklarla
Kırılmış dallar arasında
kayboluruz……….
Hazan mevsimiyle buluşuruz
Yangın yeridir yüreklerimiz
Ellerimiz uzanırken boşluğa
Hüzünle buluşuruz...

Eylül'ün adı hüzünse
Hüzün ayrılıklara gebeyse
Nisan mutlaka gelecektir
Düş bahçelerimize........