Yürekler kabarıyor basamak basamak
Yalnızlığın hüznü çöküyor adeta üstüme
Belki de bu dünyadan sevgi yok olacak
Tüm insanlığın hasreti olmaz yarin üstüne
Her şey mekanik olmuş sanal alem kapladı
Yüreklerdeki sevgi yok olup adeta taşlaşdı
Toprak asvaltla kaplandı,evlerse betonlaşdı
Sevgi saygı tüm bağların elektriği atılamadı
Arkadaşlıklar naylonlaştı menfaat odaklaştı
Yürekler taş oldu kendi çocuğun bile apdallaştı
Anne ve babaları öldüren insanların sayısı arttı
Dünya gitgide sevgi saygıdan alabildiğine uzaklaştı
7.7.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 7.7.2008 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgi saygının taşlaşması...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!