İdam mangaları geçiyor
Sıra sıra gözlerimin önünden
Hepsi öldürmek için sevgileri
Zamanlar dolu dizgin
Karışıyor geceler,gündüzlere
Ayrı yerlere mektuplar gidiyor
Hepsinde ayrı ayrı acılar
Herkes kendi yazgısını yaşıyor
Kendi düzenini
Kendi ocağını tüttürüyor.
Kimimiz ayrılık derdinde
Kimimiz yoksulluk,
Kimimiz demir parmaklıklar ardında
Özgürlük peşinde
Ve kimimizde ince iplerle bağlanmış
gitset gidilmez
sevmeğe kalksak
Yangınlar sarar etrafımızı
üstelik yaşamak zorunda olduklarımız
varken hayatta....
Kayıt Tarihi : 1.3.2008 14:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevginin sözde kalmış içeriğini yitirmiş anlamsızlığı.. yaşamak zorunda oluşumuz yazgılarımızı.. yaşamın tümünü yazgılara bağlamak tutarsızlığı, içimizde anlamsızca.. İnsan yaşamın karşısında şaşırıyor, yaşamın bilinmezleri insanı eziyor, bunaltıyor.. ancak kurtuluş nedir bilemiyoruz..
Betimlemenin özgür rahatlığı sergilenmiş şiirin atmosferinde..
Başarılar dilerim...
TÜM YORUMLAR (1)