nikâhı düştü sevme sanatının
bu gayrı meşru çocuk kimin?
ne bakir bir umutta iffet
ne anaç bir uyumda bahar isteği
sahipsiz döküntü bir döldür insanlık
çirkin ağızlarda paslanmış kilit gibi sıkışıyor aşk
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
