Toplum olup
Insanlar
Kalabalikta yaşiyor
Kalabalik içinde
Bir tek kalan
Kişi var
Geziyor
Her kes gibi
Yaşiyor
Mutlu gibi
Ama
Onun
Bir derdi var
Yoktur onun
Bir sirdaşi
Hemfikir olan
Bir kardeşi
Yürekteşi
Yoktur onun,
O sebep kan agliyor
Kendi hem can agliyor
Yaşam yeri kalabaliktir
Ama ki o
Tek özüdür
Gussalar yürektedir
Dertleri hep candadir
Deyir ki
Bu dostluluk
Olmiyor bir dillilik
Olsadi yürek birlik
Olardi ceyhan abat
Olardi evler abat
Olardi yürek abat
Kayıt Tarihi : 25.11.2015 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!