Yürekler Alıkoyamadı Gitmelerimi..

Aslında kapattığımız her kapı kendi üstümüze kapandı
Geriye her iki tarafta da yalnızlık kaldı…

Çekip gitmekle kalakalmak arasında bir yerlerde sıkışmış kalmıştık
Sahipsiz bir veda dalga geçiyordu sözcüklerle
Acı vardı..
Aşk vardı..
Öfke vardı..
Kaçmak istediğimiz kendi benliğimiz miydi?
Kolay vazgeçenlerden, kolay vazgeçilirdi…

İnsanın solosu hiç tükenmiyordu
Hüzünlü bir virtüözün eşlik ettiği
Sonuna dek çalan orkestra gibiydi batan gemide…
Bazılarının yüreği sadece göğüs kafesinin arasında değildi
Tüm benliği, tüm bedeni yürekti
Çıkmaz sokaklarda kaybolan yüreklerden…

Özgürlüğümse vazgeçmem gereken
Yürekler alıkoyamadı, alıkoyamazdı gitmelerimi…..