Gündüz,
hüzünlü bir vedayla
yerini geceye bıraktı.
Her yanı korkunç bir,
sessizlik kapladı.
karanlık silahını çekti
ve...
yalnızlık kurşunlarını
birer birer aşıkların,
üzerlerine boşalttı.
Yürekler acıyla tanıştı,
Seven gönüller de
hasret sancıları başladı.
Sessiz adımların arkasında
gölgeler şeytanla vals yapıyor,
izbe meyhanelerden dışarı taşan,
müziğin eşliğinde...
aşıkların,
yarınlara gülümseyerek bakan
gözleri kör olunca,
yerini karanlığın hâkimi olan
yarasaların kulakları alınca,
aşklarını unutmak istercesine
meyhanelerin hoyrat davetine
kulak verip,
davete icabet etmek lazım,
diyerek kendilerini boş
masalardan birinde buldular.
ve...
teselliyi kadehlerde aradılar,
karanlığın silahından çıkan
yalnızlık kuşunun vurduğu
aşıkların yaralı yürekleri...
03 Ekim 2008 Menemen/İZMİR
Mustafa AtaKayıt Tarihi : 3.10.2008 01:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)