Dalları olmayan bir ağacın gölgesinde dinlenmek gibiydi yürek yorgunluğu,ne yaparsam geçmiyor,sonu gelmiyordu.
Ya kendime yeni bir ağaç bulacaktım ya da gölgesine sığınmak istediğim ağacın yaprak vermesini bekleyecektim.
Kayıt Tarihi : 26.8.2022 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!