Yürek yelkeniyle gitti sessizce

Yürek yelkeniyle gitti sessizce…

Yalnızlığın o hafif tüyünde uçuyorum
Bulutların o gri renklerinde gözlerimi açtığımda
Karanlık bir yalnızlık sarıyor kirpiklerimi
Ve yaşadığım yalnızlığımı…
Yine dansa kaldırmış bedenim
En dolu yerinden gönlüm bu akşam taştı
Bir rüzgârın kanadına çakıldı giderken
Gürledi şimşek birden bağırdı boşluğa sanki…
Çok doldu kadere kaderi boğdu gözlerinde
Gözleri doldu yandı tuzlu suda…
Külleri doldu gökyüzüne tane tane
Ve dolu dolu gitti uzakların soğuğunda
Yalnız bir gemi gibi tek tayfasıyla
Yürek yelkeniyle gitti sessizce…

Oktay ÇEKAL
04.10.2012–01.13