Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Cümlelerin, adeta yüreğinizden taştığı bu satırlar için teşekkür ederim..
Şiirlerinizi beğeni ile okumaya devam edeceğim..
Emeğinize ve yüreğinize sağlık,harika dizeler,dalıp gittim okurken,sevgiler yüreğinize.
Yetmiyor uğrunda talihe çatmak,
Yetmiyor gecemi gündüze katmak,
Mümkün mü içimden koparıp atmak,
Şu canımdan bir can pare'sisin sen.
Ayrı bir isyan var her duruşunda,
Bu acı yaşanmaz hiçbir kurşunda,
Yaralı kalbimin her vuruşunda,
Kanayan bir yürek yare’sisin sen.
Sen beni yok ettin birkaç sene de,
Her günün bir izi var bu sinede..
YAŞ der; ne olursa olsun yine de,
Bütün dertlerimin çare'sisin sen.
Sen beni yok ettin birkaç sene de,
Her günün bir izi var bu sinede..
YAŞ der; ne olursa olsun yine de,
Bütün dertlerimin çare'sisin sen.
çok güzel kutlarım
Güzel şiirinizi alkışlayıb Size uğurlar arzu ederim.
Hayallerin birbirini ittiği,
Düşlerimin yaşanmadan bittiği,
Gözlerimin dalıp, dalıp gittiği,
Albüm de bir resmin kare’sisin sen.
Çok güzel bir bend. harika heca şiiri, okudukca zevk alıyorum.
Sen beni yok ettin birkaç sene de,
Her günün bir izi var bu sinede..
YAŞ der; ne olursa olsun yine de,
Bütün dertlerimin çare'sisin sen
Güzel, güzel, ela. hecanı çok severim ben. Kaleminize sağlık.
Harka dizeler okudum usta kaleminizden. Yüreginize, emeginize saglik Mehmet Bey. tebrikler tam puanimla saygilar kaleminize....
Merhaba Mehmet bey içten ve akıcı güzel derin anlatımlı ve sevgi dolu dizeleri ve bu değerli şiirinizi severek ve beğeniyle okudum.. Tebrikler..Yolunuz açık şiirleriniz daim olsu...
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
hayırlı akşamlar bu güzel şiirinizi beğeniyle okudum değerli kaleminiz varolsun sevgi ve saygılarımla
Merhaba şiir dostu kutlarım bu güçlü sesi duygu dolu şiiri. Kutlarım sizi ,emeğinizi ve bu eseri yazdıran yüreğinizi...Sayın Mehmet bey geleceğiniz aydınlık şiirleriniz daim olsun
Saygılar
Mehmet Çobanoğlu
MUHTEŞEM BİR ŞARKI TADINDA BİR ŞİİR KUTLARIM MEHMET AĞBİ KALEMİN DAİM OLSUN+10
Bu şiir ile ilgili 29 tane yorum bulunmakta