YÜREK YANMADIKÇA SEBEPSİZ YAŞARMAZ GÖZLER
YÜREK YANMADIKÇA SEBEPSİZ YAŞARMAZ GÖZLER
Neşeli insanlar vardır
Gülücüklerini asla esirgemeyen bu insanlar...
Gülerler;neye niçin güldüklerini bilmeden
Acısını içine atan insan da güler,
Hayata isyanı olan insan da...
Sebebi olmayan bu boş gülüşler...
Bu boş gülüşlerdir insanın içini çürüten
Çürütüp insanı eritip bitiren,
Yüreğin yanmasıdır insanın gözlerinden dökülen...
çaresizliğin ve ümitsizliğin
Yalnızlığın ve umutsuzluğun
sessizliğin ve bekleyişin
Kalpteki yarattığı acıyı bilemezler...
Özlem vardır,hasret vardır...
Acı vardır hüzün vardır...
Gözlerden düşen her bir damlanın,
Gökteki yıldızlar kadar sebebi vardır...
Yürek Yanmadıkça sebepsiz yaşarmaz gözler...
Kayıt Tarihi : 22.2.2018 15:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!