Yürek Yanıyor Şiiri - Ozan Efe

yürek yanıyor
iliklerimden sızı
ciğer kırmızı
umarsızca kanıyor

füme gökyüzü
maviden devralmış
pınarları kurumuş
yarpuzlara kalmış dere
ürker ceylanlar su başından öte

kürek konuyor
sapındadır kan izi
kan rengi dizi
üşür gibi donuyor

yırtıcı kuşları da
bitirdiler doğa canileri
kendileri doğan
şahin kesilerek
döküldü umutlar küle

çörek otuyla
mis gibi olmuş bükme
yağını dökme
götür hele kutuyla

dilini ısırdı
ısırdığında hınçla
hınçla çarpar
çarparak dolaşır
dolaşır merdiven gibi yükseğe
yükseğe çık

240910ankara Gülce-Bahçe