YÜREK YANGISI
Köşeye büzülmüştü yalnız gözleriyle
Issız odaların yalnız efe hancısı
Dost sanıyordu kahpe sigarasını
Ve ta derinden çekiyordu ciğerinden
Ciğerleri yanıyordu da duymuyordu
Denizler ötesindeydi, yürek yangısı
Konuş diyordu ötelerden yürek avcısı
Kırbaç sefasında, hükümran edası
Korkuyordu yürekten bağlanmaktan
Ve ta derinden çekiyordu, ciğerinden
Bedeni de yanıyordu, duymuyordu
Ufuklar ötesindeydi, yürek yangısı
Yorgundu, her geceyle dertleşmekten
Kopmuştu yürek bağları ta içinden
Yanmıştı bir nuru eceyi sevmekten
Ve ta derinden çekiyordu, ciğerden
Benliği de yanıyordu, duymuyordu
Kaf dağının ötesindeydi, yürek yangısı
03.07.2001 Salı
12:17 VAN
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nekadar su dökersen dök, sönmez artık o yürek...
sevgiler, saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)