Bilmelisin, benim seni bilmezlikten geldiğimi,
Görmemelisin, benim seni görmemezlikten geldiğimi,
Senin için bir bakış, normal bir geçişti sanki
Benim için yürek sızısı, bir deprem sanki.
Kimselerin kimsesiyiz, sen kimin nesisin,
Gözüme görünmeyenim, gönlümün esirisin,
Lal olmuş, olmalıdır, benim dilim.
Kimseler bilmemeli ve sende bil ben ben değilim.
Aynı hava, aynı mekandır soluduğum,
Senli ve sensiz yaşamdır, boğulduğum,
Bir kez isteğim, gözlerle değildir konuştuğum,
Seni yollarken, arkandaki gidendir umduğum.
Ne dil ne gözler ifade edebildi beni,
Ne bir gün olsun bilmedin, sevdiğimi seni,
Ne sen sevebildin, ne de ben seni
Yolun mahşere kadar açık olsun Nar Çiçeği.
BESNİ 24.09.2013
İsmail KıranKayıt Tarihi : 31.8.2018 14:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!