Sevgiden uzak kalmadım, uzakları yakaladım
Hürmet-i gölgede değil yürekten alevlerim
Çatmadım kaşımı sogutmadım aşımı
Yürek yangınları mangaldı kül oldum
Ne rüzgarlar gördü ne fırtınalar yağdı
Kendi dibine vurmayan ışıklarım vardı
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Kendi dibine vurmayan ışıklarım vardı
evet, kimsenin ışığı kendi dibine vurmuyor sanırım. çok güzel olmuş. tebrikler.
(benim aynı isimli şiirim epeyce eski tarihli)
Av. Nuray ÖZGÜNEY
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta