Yürek Yangınları Şiiri - İbrahim Kaval

Bazen yaşadıklarımızı yaşamasaydık keşke..
Yaşanmamış olsaydı bazı Aşklar..!
Birbirini seven, birbirine Aşık iki insanın,
Düşmeseydi kalplerine Yürek Yangınları..
Mutlu olsaydı herkes,
Doya doya yaşasalardı Aşklarını..
Düşledikleri hayat hayallerde kalmasaydı.
Ümitler vardı Aşk üzerine kurulan,
Vadedilen sözler vardı tutulması gereken,
Hele umutla bekleyiş, kavuşmak için birbirine,
Ama işte umutlar, insanı en çok' ta o bitiriyor..
O masum, o küçük ama sevgi dolu kalbi..!
Kurulan hayaller bir bir yıkılmaya başlıyor,
Verilen sözler sanki o an öylesine,
İki dudak arasından çıkmış gibi uçup gidiyor,
Sarıldığın umutlar enkazın oluyor..
Sonra diyorsun ki hiç tanımasaydık birbirimizi,
Duymasaydık, görmeseydik, değmeseydi
Birbirine ellerimiz..
Hissetmeseydik birbirimizi, yarım kalsaydık,
Büyük hayaller kurup, küçük insanlarla
Ziyan etmeseydik..
İki yabancı olsaydık da
Yürek yangınları düşmeseydi içimize...

"hayal kırıklığı". 08.06.24.