Yürek yangınım Şiiri - Yunus Özügüç

Hazan yeli gibi yaktın yüreğimi
Sonbaharda deli rüzgara kapılmış yapraklar
Gibi uçurdun farklı diyarlara
Fırtınaya yapılmış kartanesi misali
Beni benden aldın yaktın yüreğimi

Masum bakışlarınla girdin gönlüme
Neşeli konuşmanla geldin dünyama
Mutluluk oldun garip gönlüme
Masum bakışlarınla yaktın yüreğimi

Çölde alev almış kumu misali
Kavurdun içimi çöl fırtınasına
Kapılmış kum tanesi gibi
Uçtan uca yaktın yüreğimi

Soktun deli gönlüme sevdanı
Keskin bıçak yarasına benzeyen sevgini
Siyah inci tanesi gözlerinden
Vurgun yemişcesine yaktın yüreğimi

Senin beni sevme ihtimalini
Severek yaşıyor senin bir gün olsada
Beni seveceğini düşünerek mutluyum
Sen gülen bakışlarınla yaktın yüreğimi

Okyanuslar kadar büyük sevgime
Sahiplenmek yerine  ıssız karanlıklarda
Kaybolup gitmeyi tercih ettin
Sen yokluğunla yaktın yüreğimi