yüzünü öyle çok özledim ki
yanındayken gözlerimi kırptığım ana pişmanım
aklıma düşüşlerin darmadağın ediyor beni
bu öyle bir özlemek ve acı çekmek ki
hasretinden ölmek bu acının yanında papatya tarlası kalır
Yani demem o ki,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta