Yürek Yangını V Şiiri - Enes Papağan

Geceler bile özlemimi gidermemeye başladı.
Ev dar geliyor bana parklarda buluyorum kendimi.
Artık gökyüzüne bile sığmıyorum.
Üstümde kalın bir palto ellerim cebimde,
Üşüyorum, soğuktan değil.

Rüzgar alsın da götürsün beni istiyorum.
Bilmediğim diyarlara sürüklesin beni.
Bir minik rüzgarda sana değsin,
Seni önüme atsın.
Tekrar karşılaşmış olalım başka bir evrende.

Ama o evrende lütfen sev beni.
Beklemek zorunda kalmayalım senelerce.
Kalbin bana ait olsun bugün ve yarın.
Ellerin ellerimi tutsun ısıtsın.
Sen konuş öyle ben seni izleyeyim...