Yürek Yangını Şiiri - Mehmet Yardımcı

Saat başının en yakın vaktinde
İri yıldızlarla süslü
Gece örtüsünü çekip giderken
Her sevenin bir bedel ödediği
İlkyazın renk cümbüşü içinde
İğde dalları çiçeğe durur

Sulara salınan ilk güneşle
Kıyılara yayılan umuttur
Gönül burcunu
Örerken bir koza
Yüreğin
bir aşk sanığı ezikliği çekerken
Doğadaki börtü böceği
Yaşama içgüdüsü korur
Sevda yüklü yürekle
Balıkçı teknesinden
Ağ atıp beklerken tayfa
Ya borcunu
Ya parasızlıktan
Yapamadığı düğününü düşünür
Sürer namlunun ucuna canını
Eli tetikte kahrolur

Ağaran tan şarkı söyler de kendince
Hep umudu yeşerten
Gecesinde deli maviliğin
Duymaz bile garibim
Güvertede çakılmış gibi durur

Çileli bir yazgıdır aynaların gösterdiği
Acılarla sarmaş dolaş yaşamın
Gelip geçen yansımasıdır
Kapanan her kapıda dinelen
Anlamsız bakışlarda
Gönül ağacı içten içe kurur
Gam bahçesinde pörsümüş çiçek gibi
Kuru bir diken olup
yerden yere savrulur

Mutlu olup yaşamak varken dünyada
Barışa
Huzura sevdalı
Eremez her amaca insan
Her yükü taşıyamaz yürek
Anıların bittiği yerde kalışına kahrolur

Erken giden son yaz kuşlarının
Gerideki yorgun sesleri duyulurken
Yürek yangını harlanır
Silinir fotoğraflardan bakışlar
Bir varmış bir yokmuş misali
Kaybolur