Yürek Yangını Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Yanardır yüreğim, tutuştu birden
Ne zaman sönerdir, bu yangın bilmem.
Şu çıkan alevler, ne ister benden
Bu yangın ağlasam, söner’ mi bilmem.

Kor gibi yüreğim, yanarken bende
Bitmeyen bir hasret, dert oldu bende
Dursam’ da su serpsem, su olan yerde
Bendeki şu hasret, biter’ mi bilmem.

Gönülde var iken, bir kara sevda
Yanmaz’ mı şu yürek, düşmüşsen aşka
Yüreğim dönerken, bir kızıl kora
Bu yangın kül olup, söner’ mi bilmem.

Bir ateş bir alev, sardı ‘da beni
Terlerim durmadan, hamamda gibi
Dedi’ ki şu bana, dervişin biri
Uğraşma sönmezdir, sendeki yangın.

Derviş der bak oğul, unutma şunu
Hasretten yanmaktır, sevdanın yolu
Öğrendim çok sonra, şu ben’ de bunu
Bitmedi yine’ de, bendeki yangın.

Dumansız kor gibi yanarken aşktan
Gün be gün eridim, oldum bir kürdan
Dert ile şu Yüksel, olmadan candan
Bu yangın kül olur söner’ mi bilmem.

07 Eylül 16
Antalya