Kime baksam yüreğim açıyor
Neden acıyor biliyor musunuz?
Mutlu bi yuva mutlu bi eş bulamadığım için.
Birde terk edilmeni verdiği nefret
Bu hayattan ve insanlardan sıkıldım.
Hayat ve insanlar yalan olmuş artık.
Zor günümde yanımda olmadıktan sonra
Neyleyim iyi gün dostlarını
Bir kıs misali ucup gitmek istiyorum sonsuzluğa
Belki ozaman beni mutlu edecek bişey yapmış olurum
Gurbet ellerde yaşamak belkide benim tek ilacım
Yeter ki bitsin bu içimdeki yürek yangını
Kayıt Tarihi : 21.6.2011 11:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Balcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/21/yurek-yangini-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!