Yürek Yakıyor Şiiri - Kemal Berk

Ne durmayı bildik, nede susmayı
İlimsiz insanlar keyif çatıyor
Zilletin içinde nefret kusmayı
Marifet sayarak, yürek yakıyor
*
İlletli hastalık sarmış ruhunu
Tersinden akıtır nehrin suyunu
Asalet var diyor, bilmez soyunu
Şirazesi bozuk, yürek yakıyor
*
Şer akar yüzünden, görenler korkar
El, yüz güzel amma, her sözü kokar
Dört cümlenin üçü yalana çıkar
Fitneyle beslenen, yürek yakıyor
*
Düğün bayram nedir, bilmiyor asla
Pireyi deve yapar, yüreği pasla
Yiğidi öldürür gam keder yasla
Tekere benzeyen, yürek yakıyor
*
Şahmıdır, sultan mı, gökte uçarken
Ufka bakar, burnu bulut çizerken
Şu dünyadan bir gün ölüp göçerken
Alem benden kaçıp, yürek yakıyor
*
Bu millete sakın aptal demeyin
Büyük laf edipde, büyük yemeyin
Zalim olup halka, zulüm etmeyin
Dönme teker olan, yürek yakıyor
**
İçime soktular, fitne fesadı
Bir koltuk uğruna, satan satanı
Az kaldı harmana, görün hasadı
Ele kucak açan, yürek yakıyor
*
Özümde var olan eşsiz değerim
Bir bir yok ederek vurdun semerim
Hak katında yoktur şimdi değerim
Mizanın korkusu, yürek yakıyor
*
Kemal eren Kemal Berk
14.3.2023