Yürek Üşür Önce.. Şiiri - Eylem Karabulut

Ruh yürüdü benden önce...
Titreyen bir el gibi,
Tenin değdi tenime....
Isınmadı ellerimde,yüreğim gibi.
Yelkovanla akrepti savaşan bizim yerimize...
Bense geçen zamanın direnişinde.
Tek bir dokunuşla alev aldı düşünceler....
Tek bir dokunuştu.....tek heceye köle...
Isıtırmıydı...kimdi galip bu savaşın dümeninde?
Ya da hangi cesaret yürürdü...yüreğe...
Veya bu güneş kimi ısıtırdı....doğmadan önce...?
Senin güneşin varmıydı birde...?
Kimi ısıtırdı kendi ısınmıyor ise...
Nefret düşerken gecenin perdesine,
Sevgimde üşüdüyse,o gece beden gibi....
Emanet edebilirmiydim yüreğimi...
Kuşu bile uçan bir avuca...
Ölürse ten ölür önce.........yürek üşür! ! !
Yürekte.....yüreklisindeyse......
Tek bir dokunuştu....tek heceye köle...

Şiirlerim noter tasdiklidir.....