Yürek Üstü Düştüm Gidişine

Olmazlığın vuslat aynasında tarandı tutkunun kumruları…Üç damlaya iki ömrü yalnız bırakan kaderin son şekli kendine sustu.
Hazin sonların çöpçüsü geldi. Bir türlü senden gidemeyen ben’i silip süpürüm, ruhumdan almak istedi.
-İçimdeki çocuğun algısal radyosunda senin türkünü dinledi.

…: Bu nasıl aşk ki böyle bir türküde eriyor, eritiyor.

Aşkla sulanmış yüreğe damlalar eklenmişse bu aşkın kuruyacak tek yanı yalanlardır. Gerçekler hep ıslak kalır.Ki sizin aşkınızın dili damlalarınızın akışındadır. İkinizin de gözyaşları konuşuyor, vicdan susuyor, emiyor gerçekleri. Bu aşkın bitmesi imkânsız.

Ve içinizdeki hicazkâr patikalara güllerinden önce dikenlerini seren arayışlardır. Her arayış bir arınma, mutluluk sayılmaz. Tam aksine egoların zehrine teslim olmaktır. Huzur, arayışta değil, kendini yeniden onarmakla, kendi içindeki yanılgıları bitirmekle, içsel, ruhsal, özsel, barışla, toklukla olur.

Gizli bir gölgenin daimisi olmayın. İnsan gerçektir, gölgesi istenmeyen , bize ait olmayanların yansımasıdır.
Ve ben’e şarapnel parçalar bırakmayın.İstendik, içsel yarınlara sağlam duygular besleyin.İçi besleyen dış yaşamların kirliliğinden kurtulmak lazım.Yapmacık yaşamlar, tavırlar, ilgiler, duygular içsel kirliliğe neden olur?

-Yokluğuna yapıştırılmış çoklu yalnızlıkların adılı olma.Bir gidiş, başka gidişin emekçisi.
Hükümsüzlüğünü ilan eder, yeni arayış.Arınmanın teleğinden sana sessiz rüyalar derledim.Gerçeklere gitmek zordur.Rüyaların bilinçten doyurdukları izleri var.Bir iz, bir söz, bir giz sınırındayım.

Yanık bir bağrın bağrındayım, bağrışlarımı niteliyor ismin, gözlerin, sözlerin ve illa da bir gün gelişin.
-İçindeki sıfatları çıkardığımız yalnız bir ben kalır bu sevdaya. Ya da senin yerini tutan zamirin miri olurum.
-Pir bir cümleyim aşkına. Dilinde dökülenleri yaşamak için dil bilgisinin kurallarını yaşamalıyız.
-Anlatımı bozuk cümlelerde değildi gidişin.Devrik bir cümlenin ağlayan yüklemiydin.Cümlenin devrik olması anlatımı bozmaz.Gereksiz sözcüklerin de yoktu beni severken, giderken.
İki edebin aşkıydı. İki edebin tutku okyanusuydu. İki edepsizin haz kitabında dilsiz yaşamlarda kaldık.

Ateşin hicranlarını uzattı öylesi erkeksi zevkler. Miadı bitmiş uçarıların
yolculuğunda bir sonun başı, ya da bir başlangıcının baştan sonuyum.
-Muştulu bir arınmanın dalgalarındayım. Berraklarım güzel cümlelerinin denizinde. Maviye boyanmış, huyumu geçen boylu poslu özlemlerin çerçisiyim.
-Sen ile son sen arasında seneleri gezdiriyorum.Bir sen alan, bir sen üstelik bir ben’i ücretsiz veriyorum

*Menzilinde, mazisini saklayan arınmış düşlerin döşünde saçlarını aradım. Beyazların geldi, onlar senin olgun Türkçeni sundular.
-Aynı dilde, aynı ilgide, aynı silinmez sularda kalakaldık.

İçimin yerli havasında yenilenmiş, pişman olmuş, seni isteyen esintiler var.Öksüz bir yüreğin annesi olur musun ki?
-Yetiklerin yetim, sevdan öksüz, ben’den de fakirsin; ama fukarılık başka bir şey.Akıl, yanılmak ya da can kırıklarını bir daha toplamayan içsel bir toptancısın.
-Kim bilir hangi kinin, kim için içini büyütür.

İçi doldurulmamış doyumların dünü değilim.Doyumsuzluğun vanasını açan şeytanların tanında güneşler beklemedim.
-Ben de bir insanım, sınavlarımı yaşayarak geçerim.Senli sensiz de yaşadığım her sınavda

Amaçlarımın yamaçlarında yetişen senli hayallerin gerçek meyvelerinden yedim.Aşk meyveye kadar izin verir.Çekirdeğini yeniden gerçeklerin toprağına attım.Bir gün yeşerir diye.

-İçsel sohbettim sobeliyor içindeki çocuğu, biliyorum artık içinde yazışmamış, söylenmemiş kaderin duvarında asılı cümlelerini.

Gecikmiş hesapların tufanlarını sunma.Benden geçti sert sonbaharlar. Fay kırıkları senin kalbinde.Merkezindeki depremlerle sarsma beni.
- Y’aylarını geren bir gecenin koynunda üşütme yarınları.Bir yar sonrasında yarın diye bir şey yoktur. Her gün bir gündür.O da yarin geldiği günle başlar.
-Yıllar, aylar, günler, geceler, gündüzler yok.Bir güne odaklanır her zaman.

Öfkeli geçmişin sahilinde martılara ekmek atan yalnızlığın gülü olarak sulamasın.Sular kadar temiz değil bir kadının içsel denizi.

-Müebbetini acıların muhabbetinde harcama. Yarın bir sen,bir eder, o yüzden biz eden bir güne gelmelisin Işıkzen