Yürek Tarlam Şiiri - Şengül İhtiyar

Çilingir sofrası kurdum sana
Yüreğimin bereket tarlasından
Envayi çeşit yemekler
Git dadında yemişler
Bu sofra ikimizi de beslerdi
Sabah dedin, öğlen dedin
Akşam umudumla birlikte
Oturup bir başına yedin

Buda benden sana demedim
Bir kuru gül, bir bardak suda yoktu
Garip sevdamı besleyelim
Umut sofrasıydı benimkisi
Hepsini koşulsuz önüne serdim

Suç bende sevdiceğim
Fazla doyurup kusturmayacaktım seni
Şimdi senden alıyorum bir öğünü
Akşamda yok artık

Bu tarla kurak kaldı
Umuttu sofram, sevdamdı sofram
Susuz bıraktığın yürek tarlam
Gözyaşlarımla sulanıyor şimdi

Beni yok eden açlık sevgindi
Büyük sofralar kuramasamda
Sevgine sevdana açlık hissettiğinde
Korkama
Bir kuru ekmeklede
Beslerim seni