YÜREK SÜRGÜNDE DEMLENİRKEN
Oğlum bana bir şiir yazmış özlem var içinde.
Hayatımın yeni çağını borçlu olduğum oğluma: Rêzan’a
Oğlum bana bir şiir yazmış
Zarfın içine katlayarak yüreğini
Kağıda sığdırmış masum duygularını,
Oğlum bana bir şiir yazmış;
Niyeti şiir yazmak değilmiş, belli
Ama duygularını ard arda dizince
Ortaya bir şiir çıkmış;
İyi de olmuş hani.
Tutup göndermiş o da bana,
Oğlum bana bir şiir yazmış.
Bir şiirin başladığı gibi değil elbet
Tıpkı bir mektuba başlar gibi
Sıralamış dizelerini:
“sevgili babam,
Bir bilsen seni ne çok severdim
Sen benim güneşimdin
Bulutlu havalarda,
Karanlık sokaklarda ışığım,
İlahımdın kutsal kitaplardaki;
Sensizken sancılanırdı her yanım
Zaman geçmek bilmezdi,
Dönmezdi sanki dünya,
Nefes alamazdım
Kalbim atmazdı sanki,
Bir bilsen seni ne çok severdim,
Varlığın yaşamın ta kendisi,
Yokluğun ölümün öteki adı.”
Bu mektubunu
Şair olmanın emekleme dönemine yazıyorum
Bana şiir yazan oğlumun.
Biliyorum,
Sevgili oğlum
Biliyorum;
Bakma duygularımı dışa vurmadığıma,
Ben de,
Seni seviyorum aynı içtenlikle,
Aldırma sen,
Karanlık gecelerdeki yalnızlığıma benim,
Sen her zaman vardın zaten
En derin ve sıcak yerinde yüreğimin,
Beni sevdiğini unuttuğumu sanma
Ve seni sevdiğimi de unutma asla;
Çok iyi biliyorum
Ve inan,
Sevgini daim kılmak için
Durmaksızın uğraşıyorum..
Oğlum bana bir şiir yazmış
Parçalı bulutlu iken başım
Yıkıldığıma inandırmaya
Kendimi ikna edemediğim bir anda
Bana şiir yazmış,
Benim acıları katran edip emdiğim bir demdi
Tüm gücümle korumak isterken
Yaşam çemberindeki direncimi;
O beni sezmiş olmalı ki
Oğlum bana bir şiir yazmış
Yüreğini benim yüreğime katmış;
Saklı duygularını berrak bir su gibi
Kağıda boşaltmış,
Oğlum, bana bir şiir yazmış..
Bir şiir yazmış taze çağında,
Asık suratıma karşın toplayıp cesaretini,
Anlatamamışken kendini,
Oturup bir şiir yazmış,
Sonra da
Sıkıştırmış not defterimin sayfa aralarına
Anlamış ki mutlak o gün okurum
Zinhar bırakmam yarına;
Okumam için bu gün
Oğlum bana bir şiir yazmış..
İsterse hiç gitmesin
Beynimdeki firari güvercin,
Yalnızlık yoldaşım olsun bir ömür boyu,
Ya da
Dursun dünya,
Umurumda değil,
Ben doğrudan ve doğrularımla
Yaşıyorum ya..
Oğlum,
Henüz çok küçük yaşlarda
Sevgiye muhtaç olduğu bir zamanda
Beni görememiş yanı başında;
Yavuklusuna yazacağı yerde, bana,
Oğlum bana bir şiir yazmış;
İlki etmiş beni şiire ilk adımında dizelerinin,
Ertelenmiş duygularını,
Sevgiye hasret sabahlarını
Öpücüklerle uyandırılan
Masallarla uyutulan zamanlarını
Atarak bir kenara, oğlum,
Bana bir şiir yazmış;
Sevgi duvarının öte yakasına atlamış
Beni benimle barıştırmaya
Hayata inatla karşı koymaya
Bana,
Bir şiir yazmış oğlum.
Saklı , utangaç edasıyla
Uzatıp ellerini sevgi dolu gözlerine eş,
Sıkılarak belki de,
Almış kalemi eline,
Yazıya dökmüş
Bu şiire benzer mektubunu,
Duygusal dizelerle,
Oğlum bana bir şiir yazmış
Kardan beyaz yüreği
Ve sıcaklığa hasret elleri ile oğlum
Bu gün bana bir şiir yazmış….
Latif Epözdemir 2
Kayıt Tarihi : 10.11.2017 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Latif Epözdemir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/10/yurek-surgunde-demlenirken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!